cəza

is. <ər.> Hər hansı təqsirə, cinayətə, pis əmələ qarşı tətbiq edilən təsir tədbiri. Yüksək cəza. Şiddətli cəza. – Güldəstə, sənin cəzan ağır olacaq. H. Seyidbəyli. Cəza almaq – bax cəzalanmaq. . . Sən üç böyük cinayət etmisən, buna görə cəza alacaqsan. S. S. A.. <Məmmədov:> Bunun üçün mən lazımi cəza almışam. H. Seyidbəyli. Cəza görmək – cəzalandırılmaq. Cəza vermək – bax cəzalandırmaq. Az qaldı söyləsin, günah işlədin; Sənə cəza verən əməllərindir. M. R.. Cəzasına yetirmək (çatdırmaq) – etdiyi cinayətə, təqsirinə görə cəzasını vermək, cəzalandırmaq. <İsgəndər:> Ay bacı, kaş sağ olaydın, öz gözünlə görəydin ki, sənin namusuna sataşanı necə cəzasına yetirmişəm. E. Sultanov. <Həsən:> Əgər ədalət var isə, gərək zalımı cəzasına çatdırsın. Ə. H.. Cəzasını almaq – öz pis əməlinə, etdiyi cinayətə görə cəzaya məruz qalmaq, cəzaya düçar olmaq, cəza çəkmək. Cəzasını çəkmək – 1) bax cəzasını almaq; 2) öz qüsurunun və ya ehtiyatsızlığının zərərini çəkmək, altını çəkmək.

◊ Allah cəzasını versin – bax Allah canını alsın («Allah»da). Cəza dəstəsi; cəza ekspedisiyası – əməkçilərin narazılığını boğmaq və onlara divan tutmaq üçün yaradılan hərbi polis dəstəsi.